Uit het dagboek van een wandelaar en een hond
Uit het dagboek van een wandelaar en een hond
Omdat ik graag schrijf, zal ik op deze website af en toe iets publiceren uit het dagboek van een wandelaar en een hond. De hond? Die heet Lulu. En de wandelaar? Dat ben ik: Judith. Hond Lulu en ik hebben samen al heel wat wandelkilometers in de poten en de benen. Ik kreeg de smaak van het wandelen te pakken toen ik in Oostenrijk ging wonen en werd omringd door het fantastische berglandschap van Tirol. Nu wonen we in Spanje en ook hier worden we omringd door bergen en schitterende natuur. De bergen roepen, zou je kunnen zeggen, en dus trek ik keer op keer mijn schoenen aan en ga op pad met Lulu. Waar ik ga, gaat Lulu. Ze is dol op wandelen en staat altijd enthousiast te kwispelen als ze ziet dat de wandelrugzak tevoorschijn komt. Zij weet dan hoe laat het is: we gaan lopen, feest!
HOND LULU
In 2019 woonden we buitenaf, in wat we hier in Spanje de campo noemen, omringd door avocado- en olijvenbomen. Op een dag liep er een bruinrood hondje met een avocado in haar bek op ons terrein. We sloegen er geen acht op, er liepen wel vaker vreemde honden. Maar dit hondje ging niet meer weg. Ze kwam steeds dichterbij, maar als we haar wilden aanhalen, trok ze zich geschrokken terug. Toch bleef ze terugkomen. Niemand leek haar te missen of wist waar dit hondje vandaan kwam. Toen we na een vakantie zagen dat ze de brokken van de kat opschrokte, die de buurman daar had neergezet, kon Evert het niet langer aanzien. ´Ik geef dat beest een worstje´, zei hij. Na dat worstje is ze nooit meer weggegaan. Deze vrolijke viervoeter is nu een volleerd wandelgids. Als Judith neervalt, kun je achter Lulu aanlopen, want die kent inmiddels alle paadjes.
Belevenissen
Houd je ook van wandelen en vind je het leuk om daarover te lezen? In het dagboek van een wandelaar en een hond, lees je over de belevenissen van Judith en hond Lulu tijdens hun wandelingen. We wensen je veel leesplezier en misschien doe je zelfs leuke inspiratie op om zelf de schoenen aan te trekken en eropuit te gaan. En heb je vragen of wil je iets met ons delen? Neem gerust contact op.
Bonte stoet in de bergen
We trekken vandaag met een bonte stoet de bergen van Malaga in: Nederlanders, Spanjaarden, een kaketoe en een hond. Ons doel is Pico Lucero, ook wel Raspón de los Mariscos, op 1795 meter hoogte. Deze toonaangevende piek zie je vanuit de weide omgeving als een piramide de lucht in steken. Het is niet de hoogste top van de provincie Malaga, maar voor de wandelaar wel een van de meest uitdagende pieken om te bereiken.
Adembenemend Zwitserland
We kamperen in La Fouly, in het zuidwesten van Zwitserland, omringd door indrukwekkend hoge, besneeuwde pieken. Het is hier prachtig en we ontmoeten hier vrienden met hun vier kinderen. Vriendschap, kindergelach en ontzagwekkende natuur, dat is een recept voor geluk.
Velden, vennen en flamingo´s
De titel zegt al wat je kunt verwachten van deze wandeling: velden, vennen en flamingo´s. Net over de grens bij Groenlo vind je Natuurgebied Zwillbrocker Venn. Een klein natuurlijk paradijs en de meest noordelijke broedplaats voor een kleine kolonie flamingo´s.
Sierra de Almijara Andalusië
We gaan twee dagen de Sierra de Almijara in, vanuit het pittoreske Andalusische dorp Cómpeta. Waar ligt Cómpeta? In de provincie Málaga, aan de voet van Natuurpark Sierras de Tejeda, Almijara y Alhama. En wie zijn wij? Mijn vriendin Roos, hond Lulu en ik.